”Werkende moeder zijn in deze maatschappij is niet makkelijk. Je moet namelijk werken alsof je geen moeder bent en moeder zijn alsof je niet werkt.’’
Het is al een tijdje geleden dat ik deze quote voor het eerst voorbij zag komen. Op dat moment voelde het als een enorme eye-opener. Want ja, voor mijn gevoel word ik constant heen en weer geslingerd tussen die twee verschillende rollen in mijn leven. Ik wil als moeder cakejes bakken, knutsels maken, naar de bibliotheek gaan, niet teveel schermtijd geven etc. En als contentmanager wil ik natuurlijk altijd inspelen op het moment, ongeacht de situatie waar ik op dat moment in zit. Hoe kan ik die twee werelden combineren zonder één van beiden te verwaarlozen? Oftewel, hoe manage ik die verschillende rollen en kan ik recht doen aan de verwachtingen van de omgeving?
Juist op dat laatste punt, het voldoen aan verwachtingen, heb ik nieuwe inzichten opgedaan. Ik weet namelijk dat ik het vooral mezelf knap lastig kan maken en dat de verwachtingen van de omgeving lang niet altijd zo hoog zijn als ik denk. Volgens de quote wordt er gesuggereerd dat anderen vinden dat we moeder moeten zijn alsof we niet werken en andersom. Maar is dat zo? Natuurlijk klopt het dat werk en privé nogal eens in elkaar overlopen. Op een vrije dag krijg je net even dat berichtje van een klant en op dat moment wil je daar direct op reageren, ook al sta je tot je ellebogen in de Play-Doh en de vingerverf. Mijn eerste reactie is dan dus ook om met het verf onder mijn nagels direct de laptop aan te zetten.
Toch ervaar ik steeds meer dat de maatschappij, en dus ook klanten, er best voor open staan als je even een beeld van de situatie schetst. Vaak met leuke gesprekken tot gevolg en heel veel herkenbaarheid. Velen van ons zitten namelijk in hetzelfde schuitje en we proberen met zijn allen er het beste van te maken. Als werkende moeder, of vader, kan dat de nodige uitdagingen leveren. Daarom denk ik dat het juist funest is als we ons in de werkscene eenzijdig presenteren en dus doen alsof we geen ouder zijn. Als we allemaal eerlijk zijn over die struggle kunnen we beide werelden beter combineren en dat betekent dat je best mag zeggen: ‘’Als er geen nood aan de man is, is het dan goed dat ik dit morgen oppak?’’. Dat vraagt om persoonlijk leiderschap zodat je het beste uit jezelf kan halen en uit je omgeving.
Ik denk dat wij daarmee ook een mooi voorbeeld kunnen zijn voor de volgende generatie. Velen van ons zijn opgegroeid met moeders die, vaak omdat er toen gewoon geen keuze was, volledig thuis waren bij de kinderen. Als ze wel werkten dan bestond er niet zoiets als Whatsapp en mail waardoor je ieder moment door je werk opgeroepen kan worden. Dat betekent dus dat velen van ons geen rolmodel hebben op het gebied van het combineren van werk en privé. Gelukkig kunnen we genoeg bij elkaar ‘’afkijken’’ en ons laten inspireren door andere werkende ouders en gewoon eens vragen ‘’Hoe doe jij dat nou?’’. Ik denk dat beide werelden dan steeds beter naast elkaar kunnen bestaan zonder dat we constant in de spagaat zitten en dat dat ons juist extra flexibel maakt, zowel in je werk als in je privé leven.
Voor zover deze blog, dan ga ik nu weer verder met een creatieve vingerverf sessie.
– Marjolijn Bos – Marketing & Contentmanager @Timantti –
